-
1 dēmersus
dēmersus P. of demergo.* * *Idemersa -um, demersior -or -us, demersissimus -a -um ADJIIaction of sinking/submerging; a sinking (L+S) -
2 demersus
dēmersus, ūs [ demergo ]опускание, погружение Ap -
3 demersus
-
4 demersus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > demersus
-
5 demersus
[st1]1 [-] dēmersus, a, um: part. passé de demergo. - adjt. demersus: caché, secret. - demersior Ruf. Orig. Cant. 3, p. 10. [st1]2 [-] dēmersŭs, ūs, m.: submersion. [ne se trouve qu'au dat. sing.] --- Apul. Apol. 21.* * *[st1]1 [-] dēmersus, a, um: part. passé de demergo. - adjt. demersus: caché, secret. - demersior Ruf. Orig. Cant. 3, p. 10. [st1]2 [-] dēmersŭs, ūs, m.: submersion. [ne se trouve qu'au dat. sing.] --- Apul. Apol. 21.* * *Demersus, Participium: vt Demersus in palude, Demersi in aqua. Cic. Enfondrez.\Domus demersa exitio. Hor. Engloutie par la terre qui s'ouvrit.\Demersus aere alieno. Liu. Qui est fort endebté, et bien avant aux emprunts.\Demersae leges opibus. Cic. Mises au bas. -
6 demersus
-
7 demersus
-a/um adj Asubmergé -
8 Spheniscus demersus
—1. LAT Spheniscus demersus ( Linnaeus)2. RUS очковый пингвин m3. ENG jackass penguin4. DEU Brillenpinguin m5. FRA manchot m du CapVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Spheniscus demersus
-
9 Spheniscus demersus
ENG jackass penguin -
10 demergo
dēmergo, ĕre, mersi, mersum - tr. - enfoncer, enfouir, plonger, couler (un bateau). - colla demergere humeris, Stat. Th. 6, 850: cacher son cou dans ses épaules. - in palude demersus, Cic. Fin. 2, 105: plongé dans un marécage. --- cf. Ac. 1, 44. - animus quasi demersus in terram, Cic. CM 77: l'âme pour ainsi dire enfoncée dans la terre. - demergere navem, Plin. 32, 15: couler à fond un navire. --- cf. Liv. 33, 41, 7. - demergere stirpem, Col. 3, 18, 2: planter. - demergere surculos, Pall. Febr. 17, 3: enter des greffes. - fig. demersae leges alicujus opibus, Cic. Off. 2, 24: les lois écrasées sous la puissance de qqn. - aere alieno demersus, Liv. 2, 29, 8: écrasé sous le poids des dettes. - intr. [décad.] sol demergit, Min. Fel. 34, 11: le soleil se couche [se plonge dans la mer].* * *dēmergo, ĕre, mersi, mersum - tr. - enfoncer, enfouir, plonger, couler (un bateau). - colla demergere humeris, Stat. Th. 6, 850: cacher son cou dans ses épaules. - in palude demersus, Cic. Fin. 2, 105: plongé dans un marécage. --- cf. Ac. 1, 44. - animus quasi demersus in terram, Cic. CM 77: l'âme pour ainsi dire enfoncée dans la terre. - demergere navem, Plin. 32, 15: couler à fond un navire. --- cf. Liv. 33, 41, 7. - demergere stirpem, Col. 3, 18, 2: planter. - demergere surculos, Pall. Febr. 17, 3: enter des greffes. - fig. demersae leges alicujus opibus, Cic. Off. 2, 24: les lois écrasées sous la puissance de qqn. - aere alieno demersus, Liv. 2, 29, 8: écrasé sous le poids des dettes. - intr. [décad.] sol demergit, Min. Fel. 34, 11: le soleil se couche [se plonge dans la mer].* * *Demergo, demergis, demersi, demersum, demergere. Plin. Mettre à fond, Plonger en l'eaue.\Demergit caput cornix per littora. Cic. Plonge.\Demergere semen. Colum. Enterrer. -
11 demergo
dē-mergo, mersī, mersum, ere, herab- od. hinabsenken, herab-, hinabtauchen, versenken, im Passiv demergi auch = versinken, bei Ang. wohin? m. in u. Akk. od. (poet. u. nachaug.) m. bl. Dat.; im Passiv bei Ang. wo? m. in u. Abl., I) eig.: 1) im engern Sinne, in eine Flüssigkeit (in ein Gewässer), a) übh.: candens ferrum in gelidum propere imbrem, Lucr.: candens ferrum in aquam Plin.: lapsu equi in profundum demergi, Aur. Vict.: alia in caenum demersa eruebantur, Curt.: cum lapides in Tiberim demersi essent naufragio, ICt.: repugnantes vulnerare et cloacis (in die Kl.) dem., Suet.: dem. obscenam ponto puppim (Schiff), Ov.: udo (sc. solo) ungulas (v. Tieren), Col.: pullos mari, Suet.: demergi in aqua (Ggstz. emergere), Cic.: C. Marius in palude demersus, Cic.: u. (im Bilde) in profundo veritatem esse demersam, Cic.: u. veritatem demersam esse in alto quodam puteo od. in profundo quodam puteo, Lact. – ohne Ang. wohin? od. wo? se dem., Cic. fr.: equos innatantes (v. einem Fische), Plin.: cornix demersit caput et fluctum cervice recepit, Cic. poët.: equus, in quo vehebar, mecum unā demersus rursus apparuit, Cic.: C. Marius senile corpus paludibus occultasse demersum, Cic.: delphinûm modo demersis aequora rostris ima petunt (v. Schiffen), Verg.: quibus (venenis) mox a Claudio demersis infecta maria traduntur, Suet. – b) insbes.: α) ein Schiff versenken, in den Wellen begraben, navigia (v. Fischen durch ihre Menge), Plin.: demersā nave periit (beim Sturm), Auct. b. Alex.: ebenso parte Liburnicarum demersā, Suet.: regem multitudine eorum, qui ad proximas naves adnatabant, demerso navigio perisse, Auct. b. Alex.: u. prägn. eine Pers., inde profectum eum ad capita quae vocant Sari fluminis foeda tempestas adorta prope cum omni classe demersit, Liv. 33, 41, 7: vehementi circio bis paene demersus est, Suet. Claud. 17, 2. – als milit. t. t., im Kampf in den Grund bohren, vollst. triremem hostium perforare et dem., Auct. b. Alex. 25, 5: oft bl. dem., zB. tredecim capere naves, decem dem., Liv.: omnes fere naves aut dem. aut capere, Curt.: centum et quattuor naves hostium dem., Eutr. – β) (nach dem Glauben der Alten, daß die Sonne beim Untergange ins Meer sinkt) ins Meer hinabsinken lassen, v. Sonnengott, sex ubi sustulerit, totidem demerserit orbes (Scheiben), purpureum rapido qui vehit axe diem, Ov. fast. 3, 517 sq.: Titan... igniferi tantum demerserat orbis, quantum deesse solet lunae, Lucan. 3, 41 sq. – u. intr. dem., v. der Sonne = hinabsinken, untergehen, sol demergit et nascitur, Min. Fel. 34, 11.
2) im weitern Sinne, übh. in eine Tiefe versenken, tief hinabstecken, a) übh.: origani manipulum in vasculum rubri aeris, Cael. Aur.: dapes avidam in alvum, hinabschlingen, Ov.: per iugulum sinistrum capulo tenus gladium totum alci, hinabstoßen, Apul.: plebs in fossas cloacasque exhauriendas demersa, hinabgesteckt, Liv.: dem. colla umeris, hinabstecken, verbergen, Stat. – b) als t. t. der Landwirtschaft, Schößlinge einsenken, setzen, stirpem, Col.: surculos, Pallad.: salicis ramum terrae (in die E.) utroque capite, Pallad.
II) übtr., herabsenken, -drücken, Passiv demergi auch = sinken, est enim animus caelestis ex altissimo domicilio depressus et quasi demersus in terram, Cic.: quem paulo ante extulerat (fortuna), demergere (tief zu stürzen) adorta est, Nep.: patriam demersam extuli, Cic.: quamvis enim sint demersae (zu Boden gedrückt) leges alicuius opibus... emergunt tamen haec aliquando, Cic. – dem. alcis filiam in perpetuam virginitatem, zu best. J. verdammen, Iustin.: in mortem paene demersus, fast in des Todes Schlund versunken, Ps. Quint. decl.: concĭdit auguris Argivi domus ob lucrum demersa exitio, tief ins V. gesunken, Hor. – aere alieno demersum esse, tief in Sch. versunken sein, tief in Sch. stecken, Liv. 2, 29, 8; vgl. 6, 27, 6.
-
12 demergo
dē-mergo, mersī, mersum, ere, herab- od. hinabsenken, herab-, hinabtauchen, versenken, im Passiv demergi auch = versinken, bei Ang. wohin? m. in u. Akk. od. (poet. u. nachaug.) m. bl. Dat.; im Passiv bei Ang. wo? m. in u. Abl., I) eig.: 1) im engern Sinne, in eine Flüssigkeit (in ein Gewässer), a) übh.: candens ferrum in gelidum propere imbrem, Lucr.: candens ferrum in aquam Plin.: lapsu equi in profundum demergi, Aur. Vict.: alia in caenum demersa eruebantur, Curt.: cum lapides in Tiberim demersi essent naufragio, ICt.: repugnantes vulnerare et cloacis (in die Kl.) dem., Suet.: dem. obscenam ponto puppim (Schiff), Ov.: udo (sc. solo) ungulas (v. Tieren), Col.: pullos mari, Suet.: demergi in aqua (Ggstz. emergere), Cic.: C. Marius in palude demersus, Cic.: u. (im Bilde) in profundo veritatem esse demersam, Cic.: u. veritatem demersam esse in alto quodam puteo od. in profundo quodam puteo, Lact. – ohne Ang. wohin? od. wo? se dem., Cic. fr.: equos innatantes (v. einem Fische), Plin.: cornix demersit caput et fluctum cervice recepit, Cic. poët.: equus, in quo vehebar, mecum unā demersus rursus apparuit, Cic.: C. Marius senile corpus paludibus occultasse demersum, Cic.: delphinûm modo demersis aequora rostris ima petunt (v. Schiffen), Verg.: quibus (venenis) mox a Claudio demersis infecta maria traduntur, Suet. – b) insbes.:————α) ein Schiff versenken, in den Wellen begraben, navigia (v. Fischen durch ihre Menge), Plin.: demersā nave periit (beim Sturm), Auct. b. Alex.: ebenso parte Liburnicarum demersā, Suet.: regem multitudine eorum, qui ad proximas naves adnatabant, demerso navigio perisse, Auct. b. Alex.: u. prägn. eine Pers., inde profectum eum ad capita quae vocant Sari fluminis foeda tempestas adorta prope cum omni classe demersit, Liv. 33, 41, 7: vehementi circio bis paene demersus est, Suet. Claud. 17, 2. – als milit. t. t., im Kampf in den Grund bohren, vollst. triremem hostium perforare et dem., Auct. b. Alex. 25, 5: oft bl. dem., zB. tredecim capere naves, decem dem., Liv.: omnes fere naves aut dem. aut capere, Curt.: centum et quattuor naves hostium dem., Eutr. – β) (nach dem Glauben der Alten, daß die Sonne beim Untergange ins Meer sinkt) ins Meer hinabsinken lassen, v. Sonnengott, sex ubi sustulerit, totidem demerserit orbes (Scheiben), purpureum rapido qui vehit axe diem, Ov. fast. 3, 517 sq.: Titan... igniferi tantum demerserat orbis, quantum deesse solet lunae, Lucan. 3, 41 sq. – u. intr. dem., v. der Sonne = hinabsinken, untergehen, sol demergit et nascitur, Min. Fel. 34, 11.2) im weitern Sinne, übh. in eine Tiefe versenken, tief hinabstecken, a) übh.: origani manipulum in vasculum rubri aeris, Cael. Aur.: dapes avidam in alvum,————hinabschlingen, Ov.: per iugulum sinistrum capulo tenus gladium totum alci, hinabstoßen, Apul.: plebs in fossas cloacasque exhauriendas demersa, hinabgesteckt, Liv.: dem. colla umeris, hinabstecken, verbergen, Stat. – b) als t. t. der Landwirtschaft, Schößlinge einsenken, setzen, stirpem, Col.: surculos, Pallad.: salicis ramum terrae (in die E.) utroque capite, Pallad.II) übtr., herabsenken, -drücken, Passiv demergi auch = sinken, est enim animus caelestis ex altissimo domicilio depressus et quasi demersus in terram, Cic.: quem paulo ante extulerat (fortuna), demergere (tief zu stürzen) adorta est, Nep.: patriam demersam extuli, Cic.: quamvis enim sint demersae (zu Boden gedrückt) leges alicuius opibus... emergunt tamen haec aliquando, Cic. – dem. alcis filiam in perpetuam virginitatem, zu best. J. verdammen, Iustin.: in mortem paene demersus, fast in des Todes Schlund versunken, Ps. Quint. decl.: concĭdit auguris Argivi domus ob lucrum demersa exitio, tief ins V. gesunken, Hor. – aere alieno demersum esse, tief in Sch. versunken sein, tief in Sch. stecken, Liv. 2, 29, 8; vgl. 6, 27, 6. -
13 demergo
dē-mergo, si, sum, 3, v. a., to sink, submerge, to plunge into, to dip (class.).I.Lit.:B.candens ferrum in gelidum imbrem,
Lucr. 6, 149:pars remorum demersa liquore,
id. 4, 441; cf.: cornix demersit caput, Cic. poët. Div. 1, 8 fin.;and demersis aequora rostris Ima petunt,
Verg. A. 9, 119:Marium senile corpus paludibus occultasse demersum,
Cic. Sest. 22, 50; cf. id. Div. 2, 68; id. Fin. 2, 32, 105:navem,
Plin. 32, 2, 6, § 15: triremem hostium perforare et demergere, Auct. B. Alex. 25, 5; 31 fin.:pullos mari,
Suet. Tib 2; and in pass. of a person:vehementi circio bis paene demersus est,
id. Claud. 17:plebem in fossas cloacasque exhauriendas,
i. e. to busy, employ, Liv. 1, 59; cf.:vultum in undas,
Prop. 3, 18, 9 (4, 17, 9 M.):metalla,
Plin. H. N. 33 prooem.: stirpem, to sink or set in, to plant (with deponere), Col. 3, 18, 2 sq.; cf.surculos,
Pall. Febr. 17, 3:dapes in alvum,
Ov. M. 15, 105; cf. id. ib. 6, 664: si quando nos demersimus, ut qui urinantur, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. 474, 27.— Poet.:colla demersere humeris (i. e. absconderunt),
Stat. Th. 6, 850.—Esp. of the sun-god, etc., to sink in the sea, cause to set ( poet.):C.sex ubi sustulerit totidem demerserit orbes purpureum rapido qui vehit axe diem,
Ov. F. 3, 517 sq.:Titan igniferi tantum demerserat orbis, quantum, etc.,
Luc. 3, 41 sq. —Intrans., to set (late Lat.):II.demergit sol et nascitur,
Min. Fel. 34, 11.—Trop., to sink, depress, overwhelm:animus depressus et quasi demersus in terram,
Cic. de Sen. 21:demersae leges alicujus opibus, emergunt aliquando,
id. Off. 2, 7, 24:patriam demersam extuli,
id. Sull. 31, 87; cf. Nep. Dion, 6;and concidit domus, ob lucrum demersa exitio,
Hor. Od. 3, 16, 13:plebs aere alieno demersa,
Liv. 2, 29, 8; cf. id. 6, 27, 6:Rheam in perpetuam virginitatem demersit,
Just. 43, 2.—P. a., dēmersus, a, um, depressed. —Comp.:pulsus, Coel. Am. Acut. 2, 32, 165: qui demersiora scrutantur,
Rufin. Origen in Cant. 3, p. 10. -
14 demergo
dē-mergo, mersī, mersum, ere1)а) погружать, опускать ( candens ferrum in gelidum imbrem Lcr)in corde cerebrove demersus mens C — душевная жизнь, тесно связанная с сердцем и мозгомб) потопить, пустить ко дну (naves L, QC; navigia PM; triremem hostium bAl)3) вонзать ( gladium alicui Ap)4) втягивать ( colla umeris St)5) сажать ( stirpem Col)6) удручать, угнетать ( aliquem L)8) поздн. заходить, садиться ( sol demergit MF) -
15 dē-mergō
dē-mergō sī, sus, ere, to sink, submerge, plunge, dip, immerse, bury: caput: demersis rostris, V.: in Tusci demersus fluminis undis, O.: naves, L.: orbes (of the sun), i. e. to set, O.: dapes in alvum, O. — Fig., to plunge, cast down, lower, overwhelm: animus caelestis quasi demersus in terram: quem extulerat, demergere est adorta (fortuna), N.: patriam demersam extuli: demersae leges alicuius opibus: plebs aere alieno demersa, L.: domus ob lucrum Demersa exitio, H. -
16 bullio
īvī (iī), ītum, īre [ bulla ]1) пузыриться, кипеть, закипать, бурлить, бить ключом CC, Sen, Vtr2) ( об утопающем) пускать пузыри ( demersus summā rursus non bullit in undā Pers)3) вскипать ( indignatione Ap)4) заставлять кипеть, разжигать ( libidinum incendia Hier) -
17 abscondo
abs-condo, condidī u. condī, conditum od. cōnsum, ere, verschwinden lassen, I) verbergen, verstecken, epistulam, Gell.: alqm in armamentario, Curt.: aurum secundum aram, Plaut.: alqd inter nates, Pompon. Com.: sese intus in tenebris, Caecil. com.: se ab illa procerissima platano latenter, Apul.: se a facie dei, Lact.: alqm alvo, Ov.: cadavera foveis, Verg.: matrimonii celebritatem remoti angulo ruris, Sen. rhet.: in terram abscondi, eingegraben werden (v. den Augen am Weinsenker), Col.: im Bilde, stultitiam in latebras pectoris, Plaut.: refl., latenter abscondimus, haben uns verborgen, Apul. met. 8, 5: poet., ensem in vulnere, versenken, Sil.: in aëre telum, hoch in der L. verschwinden lassen Sil. – v. lebl. Subjj., Sextum fortuna in Celtiberia abscondit, Flor. 4, 2, 86. – II) übtr.: verschwinden lassen, unsichtbar werden lassen, a) bedeckend verbergen, unsichtbar machen, bedecken, v. Pers., siros ita sollerter, ut etc., Curt. – v. bedeckenden Gegenständen, cum luna illum (solem) abscondit, Sen.: fumus abscondit caelum, Curt.: nec galea frontem abscondit, Iuven.: omnes hos fertiles campos repentina maris inundatio abscondet, Sen.: amnis demersus absconditur, Mela: dah. abscondi, sich unsichtbar machen = untergehen, v. Gestirnen, Verg. georg. 1, 221. – b) (wie ἀποκρύπτειν) v. Ab- od. Vorbeireisenden od. -schiffenden = einen Ort aus dem Gesichte verlieren, Phaeacum arces (Ggstz. aperitur Apollo [Apollotempel]), Verg.: Iden, Claud.: bildl., pueritiam, zurücklegen, Sen. – 2) verbergen = verheimlichen, paucitatem militum, Curt.: fugam furto, Verg.: quod quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet, Cic. – / Nbf. abscondor, wov. Imperativ abscondere, Itala (Tolet.) Iesai. 16, 3.
-
18 appareo
ap-pāreo (ad-pāreo), uī, itūrus, ēre, zum Vorschein kommen, sichtbar werden od. sein, zu sehen sein, erscheinen, sich zeigen, I) im allg.: A) eig. (Ggstz. latēre, latitare, occultum esse), si appareret, Plaut.: ille bonus vir nusquam apparet, Ter.: in terris non apparuit (v. Romulus), Lampr.: quod nec hostis usquam apparebat, Liv.: anguis nusquam apparuit, Arnob.: equus mecum demersus rursus apparuit, Cic.: in qua relicta pertica postridie non apparet propter herbam, Varr.: facite sonitus ungularum appareat, laßt der Hufe Klang ertönen, Plaut.: m. Dat. pers., anguis ille, qui Sullae apparuit immolanti, Cic.: u. app. alci in somnis, Vulg. Matth. 1, 20 u. 2, 13. – u. so von der Anwesenheit vor Gericht, in his (subselliis) me apparere (erscheinen) nollem, Cic. – u. vom Erscheinen, Sichtbarwerden des Tageslichtes, der Gestirne, Kometen, queis numquam dies apparuit, Tibull.: Canopus paucis diebus paulisper apparet, Plin.: cum stella crinita in caelo apparuisset, Suet.: m. adjekt. Prädik., numquam maior arcus dimidio circulo apparet, Sen. – dah. apparēns, sichtbar (Ggstz. latens), Ov. u. Quint. – B) übtr.: 1) sichtbar sein = als geschehen, vorhanden, wahr an jmd. oder etw. sich zeigen, sich kundtun od. -geben, sich darstellen, ersichtlich sein, in die Augen springen, sich bewähren, fac sis promissa appareant, Ter.: ratio apparet, ist als richtig befunden, Plaut.: apparet id etiam caeco, Liv.: opus apparet, ist (als fertig) ersichtlich, Cato: non apparere labores nostros, Hor.: ut videam, ubi rhetoris tanta merces appareat, wo der dem Rhetor (für seinen Unterricht) gezahlte so hohe Lohn (d.i. die von ihm für so hohen Lohn gelernte Redekunst) sich bewähren würde, Cic.: in angustiis amici apparent (bewähren sich), Petr. – 2) res apparet, u. gew. apparet m. folg. Acc. u. Infin. od. indirekt. Fragesatz ( mit qualis, quantus, quid, utrum... an, bl. an), die Sache od. es ist augenscheinlich, -offenbar, -klar, es leuchtet ein, erhellt, Komik., Cic. u.a.: in causa non fuisse feritatem eo apparet, quod (daß) etc., Sen. ad Helv. 8, 1 (7, 8). – m. Dat. pers., Nep. Ages, 6, 1; Eum. 10, 3; Paus. 1, 1. – mit Nom. u. Infin. ( wie δηλός εστι), membra nobis ita data sunt, ut ad quandam rationem vivendi data esse appareant, Cic. de fin. 3, 23 (u. so Sen. prov. 5, 1. Suet. Ner. 1, 2). – m. adjekt. Prädikat., rebus angustis animosus atque fortis appare, Hor. carm. 2, 10, 21: paulatim et ipsa (rhetorica) utilis honestaque apparuit, Suet. rhet. 1. – II) insbes., einem Höheren, Vorgesetzten, Gebieter als Diener erscheinen, d.i. zu Gebote-, zu Befehl stehen, ihm dienen, auch übh. sich nach seinem Willen richten, a) übh., postquam tibi appareo atque aeditumor in templo tuo, Pompon. com. fr.: hae (Dirae) Iovis ad solium saevique in limine regis apparent, Verg.: divorumque iras (sacerdotes) providonto iisque apparento, sich nach ihm (dem Zorn) richten, Cic. – b) einer röm. Magistratsperson als Diener, bes. als öffentlicher Schreiber, Liktor dienen, aufwarten, zu Gebote stehen (vgl. Drak. Liv. 9, 46, 2), lictor, qui apparebat, Claud. Quadr. fr. bei Gell. 2, 2, 13: m. Dat. pers., consulibus, aedilibus, Liv.: od. m. Dat. rei, bei der usw., quaestioni, Cic.: auch übtr., von Eumenes, als Geheimschreiber dienen, septem annos Philippo, Nep. Eum. 13, 1. – / appareas = apparebis, Vulg. 4. Esdr. 11, 45.
-
19 bullio
bullio, īvī u. iī, ītum, īre (bulla), Blasen werfen, aufwallen, sprudeln, I) eig.: cocta donec bullire desierit, Cels.: cum bene bullierit, Apic.: alto demersus summa rursus non bullit in unda, wird nicht wieder auf der Oberfläche des Wassers erscheinen, Pers. – als v. tr. bullita, durchwallt, halbgekocht, Veget. mul. 2, 17, 5. – II) übtr., aufbrausen, indignatione, Apul. met. 10, 24. – u. tr. = aufbrausen lassen, libidinum incendia bulliebant, Hier. ep. 22, 7.
-
20 deprimo
dē-primo, pressī, pressum, ere (de u. premo), herab-, niederdrücken, -senken, eindrücken, einsenken, I) eig.: A) im allg.: lanx in libra ponderibus impositis deprimitur, Cic.: deprimi in tenebras, Cic. fr.: deprimi in ludum, gedrängt werden, Asin. Poll. in Cic. ep.: altero ad frontem sublato, altero ad mentum depresso supercilio, Cic.: depresso aratro (sc. in terram), Verg.: depressus (gebeugt) et oneratus auro, Cornif. rhet.: est enim animus caelestis ex altissimo domicilio depressus et quasi demersus in terram, Cic.: figere in terram oculos et depr., die Blicke niederwärts zur Erde heften, Sen. – B) insbes.: 1) eine Pflanze, einen Bau u. dgl. tief in die Erde einsenken, vertiefen, nach der Tiefe führen, tief graben, vites in terram, Cato: deprimi in propagines (vom Wein), Plin.: plantas, Col. – saxum in mirandam altitudinem depressum, Cic.: locus circiter duodecim pedes humi depressus, Sall.: puteum, Vitr.: fossam, Hirt. b. G.: navigabilem fossam ab lacu Averno usque ad ostia Tiberina, Tac. – 2) als naut. t. t. = ein Schiff versenken, in den Grund bohren, naves, Caes.: classem, Cic. – 3) die Stimme sinken lassen, dämpfen (Ggstz. per gradus et certos modos extollere), vocem, Sen. ep. 15, 7. – II) übtr.: A) im allg., niederdrücken, niederhalten, unterdrücken (Ggstz. extollere), fortunam meam, Cic.: animos, Lucr. u. Plin. pan.: veritatem, Cic.: opes illius civitatis comminuere deprimereque, Cic.: ingenium et virtutem deprimere exstinguereque, Cic.: hostem, Liv.: preces alcis taciturnā obstinatione, Nep.: alios nimium depr. (Ggstz. alios praeter modum extollere), Liv. 37, 53, 6. – B) insbes., mit Worten herabsetzen, adversariorum causam per contemptionem depr. (Ggstz. nostram causam laudando tollere od. extollere), Cornif. rhet. 1, 8. Cic. de inv. 1, 22.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Demersus — (Bot.), immer unter Wasser wachsend … Pierer's Universal-Lexikon
Spheniscus demersus — Manchot du Cap Manchot du Cap … Wikipédia en Français
Spheniscus demersus — Pingüino del Cabo … Wikipedia Español
Spheniscus demersus — Brillenpinguin Brillenpinguin (Spheniscus demersus) Systematik Klasse: Vögel (Aves) … Deutsch Wikipedia
Spheniscus demersus — ? Ослиный Пингвин Ослиный пингвин Научная классификация Царство: Животные Тип: Хорд … Википедия
Spheniscus demersus — Jackass Jack ass , n. [2d jack + ass.] [1913 Webster] 1. The male ass; a donkey. [1913 Webster] 2. A conceited dolt; a perverse blockhead; disparaging and offensive. [1913 Webster] {Jackass bark} (Naut.), a three masted vessel, with only the… … The Collaborative International Dictionary of English
Spheniscus demersus — akiniuotasis pingvinas statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Spheniscus demersus angl. jackass penguin vok. Brillenpinguin, m rus. очковый пингвин, m pranc. manchot du Cap, m ryšiai: platesnis terminas – akiniuotieji pingvinai … Paukščių pavadinimų žodynas
Spheniscus demersus — noun small penguin of South America and southern Africa with a braying call • Syn: ↑jackass penguin • Hypernyms: ↑penguin • Member Holonyms: ↑Spheniscus, ↑genus Spheniscus … Useful english dictionary
Manchot Du Cap — Manchot du Cap … Wikipédia en Français
Manchot du Cap — Manchot du Cap … Wikipédia en Français
Manchot du cap — Manchot du Cap … Wikipédia en Français